Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Ο ΤΕΥΚΡΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Το Σάββατο στις 20 του Φλεβάρη, δεχτήκαμε στην αναγνωστική μας λέσχη την επίσκεψη του Τεύκρου Μιχαηλίδη, συγγραφέα του βιβλίου «Αχμές ο γιος του φεγγαριού», το οποίο είχαμε ήδη διαβάσει και συζητήσει σε προηγούμενη συνάντησή μας, τον Ιανουάριο. Είχαμε κατά συνέπεια ‘προετοιμαστεί ‘ να κάνουμε μια ευρύτατη και ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον συγγραφέα για ένα βιβλίο που επιπλέον την προηγούμενη μέρα στην παρουσίαση που έγινε στο Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης προσεγγίστηκε με τέσσερις διαφορετικούς τρόπους, από τους τέσσερις διαφορετικούς ομιλητές, σύμφωνα πάντα με τη δήλωση του ίδιου του Τεύκρου Μιχαηλίδη, ο οποίος φάνηκε να συγκινείται από την υποδοχή που έκανε το κοινό στο βιβλίο του. Στην παρουσίαση της προηγούμενης μέρας ο πρώτος ομιλητής, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και φυσικός παρουσίασε τον Αχμές ως ένα «πλήρες και συνεπές» ιστορικό μυθιστόρημα. Ο δεύτερος ομιλητής, φιλόλογος εκπαιδευτικός, θεώρησε πως το βιβλίο αποτελεί άριστο εργαλείο προσέγγισης της μαθηματικής επιστήμης, από ανθρώπους με μειωμένες μαθηματικές ικανότητες ή και μαθηματικοφοβία. Ο τρίτος ομιλητής, σχολικός σύμβουλος μαθηματικών, ‘διάβασε’ στο βιβλίο ένα πλήρες εγχειρίδιο διδακτικής των Μαθηματικών και με μεγάλο ενθουσιασμό υπέδειξε τη χρήση του τόσο για διδακτικά όσο και για παιδαγωγικά θέματα, τα οποία άλλωστε αποδεικνύονται διαχρονικά. Τέλος, η υπογράφουσα, ως τέταρτη ομιλήτρια διατύπωσε τον δικό της ισχυρισμό, ‘Τα Μαθηματικά και η μαγεία έχουν κοινή ρίζα’ και τον τεκμηρίωσε με τα στοιχεία της αιγυπτιακής μυθολογίας που με πολλή μαεστρία καταγράφονται από τον συγγραφέα. Μετά από αυτήν την πολύπλευρη προσέγγιση του βιβλίου, πίστευα πως είχαμε σχεδόν εξαντλήσει τα θέματα και πως στη συνάντηση της επομένης με τα μέλη της λέσχης δε θα είχα να ακούσω κάτι καινούριο. Ε, λοιπόν, για μια ακόμη φορά διαψεύστηκα και αυτό με χαροποίησε ιδιαιτέρως. Οι διάφορες ερωτήσεις που απευθύνθηκαν στον Τεύκρο Μιχαηλίδη έδωσαν το έναυσμα για νέες αφηγηματικές περιπέτειες και διάφορες αποκαλύψεις, όπως ότι στη συγγραφή του βιβλίου οδηγήθηκε από την αγάπη του στην αρχαία αιγυπτιακή ιστορία, που του είχε εμπνεύσει το βιβλίο του Mika Waltari, «Σινουέ, ο Αιγύπτιος», το οποίο διάβασε όταν ήταν μικρός!



Τίποτε δεν πάει χαμένο τελικά, σκέφτηκα. Κάποια στιγμή, σε μια πιθανόν απρόσμενη φάση της ζωής μας εμφανίζονται μπροστά μας οι… κατάλληλες συνθήκες, για αυτό που αγαπάμε, για αυτό που κουβαλάμε μέσα μας, σαν να τραβάει κάποιος τα σωστά νήματα από τον αργαλειό που ξεδιπλώνει το υφάδι της ζωής μας…



Και το άλλο ιδιαίτερα ενδιαφέρον που μας είπε ο συγγραφέας ήταν πως, μη έχοντας κανένα στοιχείο άλλο από τον πάπυρο του Αχμές, (γνωστό ως πάπυρο του Ριντ, από τον άγγλο αρχαιολόγο που τον ανακάλυψε), λειτούργησε όπως η Τρέισυ Σεβαλιέ, συγγραφέας του βιβλίου «το κορίτσι με το σκουλαρίκι», η οποία εμπνεύστηκε το μυθιστόρημά της βλέποντας έναν πίνακα. Με τον ίδιο τρόπο, ο Τεύκρος Μιχαηλίδης, ‘παρατηρώντας’ τα 84 προβλήματα και τα σχόλια τους, στον πάπυρο του Αχμές, ύφανε ολόκληρη την ιστορία της ζωής του χαρισματικού γραφέα και του φίλου του, του κεφτιού Άμανθυ! Και μέσα από αυτή τη διαδικασία κατάφερε να ταξιδέψει, γιατί για τον Τεύκρο Μιχαηλίδη η συγγραφή των βιβλίων έναν βασικό σκοπό έχει: την απόλαυση που παρέχει το ταξίδι σε χώρους που μόνο νοερά μπορούμε να ταξιδέψουμε…
Ειπώθηκαν κι άλλα πολλά κι ενδιαφέροντα τόσο για την προσωπικότητα του Αχμές και του Άμανθυ, όσο και για αυτήν του συγγραφέα του ίδιου, που όμως θα τα φυλάξω …για μένα, ώστε να έχω κι εγώ το υλικό που χρειάζομαι για να διηγηθώ τις δικές μου ιστορίες, όταν έρθει εκείνη η ώρα…:)


Κλείνοντας θα ήθελα, να υπενθυμίσω πως το Σάββατο στις 20 του Μάρτη, στη Λέσχη το θέμα μας θα είναι το βιβλίο «ΠΑΡΑΞΕΝΟΙ ΕΛΚΥΣΤΕΣ», του Αργύρη Παυλιώτη, από τις εκδόσεις Πατάκη। Στη συντροφιά μας θα βρίσκεται και ο ίδιος ο συγγραφέας για να συζητήσουμε όλοι μαζί, τόσο για τον περιώνυμο θεσσαλονικιό ποινικολόγο Ανδρέα Αναγνώστου, ήρωα στο μυθιστόρημα του Αργύρη Παυλιώτη, όσο και για τους Παράξενους Ελκυστές γενικά και ειδικότερα αυτούς που καθορίζουν τη ζωή του καθένα μας… ;)

Αναρτήθηκε από Κατερίνα Καλφοπούλου

1 σχόλιο:

  1. Μερικές (ελάχιστες) σημειώσεις από τη συνάντηση της Λέσχης μας με τον Τεύκρο Μιχαηλίδη (20/2/2010)
    Πηγή έμπνευσης και το βιβλίο της Τρέισυ Σεβαλιέ «Το κορίτσι με το σκουλαρίκι»
    Για το βιβλίο του :
    α) πρόκειται για μυθιστορηματική βιογραφία, της οποίας ο κεντρικός ήρωας ο Αχμές είναι ένα πρόσωπο μοναχικό αλλά πρωτοπόρο. Δεν είναι βασιλικής καταγωγής, αλλά η εξέλιξή του προφανώς οφείλεται σε ένα συνδυασμό κληρονομικότητας και περιβάλλοντος.
    β) Ο ίδιος ο συγγραφέας επιθυμεί να αναδείξει ότι ο Αχμές κατακτά την πορεία ενός μαθηματικού, επειδή αμφιβάλλει κατ΄ αρχήν για τους μύθους. «Η απαρχή της μαθηματικής σκέψης είναι η αμφισβήτηση»
    γ) Τα αναφερόμενα ιστορικά στοιχεία είναι ακριβή και όπου υπήρχε διαφωνία στη βιβλιογραφία, επέλεγε την θέση που βόλευε καλύτερα στην εξέλιξη της υπόθεσης. Το όνομα του άλλου ήρωα, του Άμανθυ, του το πρότεινε συνάδελφός του φιλόλογος.
    δ) Αναφέρθηκε το Πυθαγόρειο θεώρημα και οι γνώσεις των Βαβυλωνίων περί αυτού
    ε) Παραδέχεται το διδακτικό/μορφωτικό χαρακτήρα του βιβλίου λόγω των υπερβολικών πληροφοριών που παρατίθενται, αλλά του ήταν εξαιρετικά δύσκολο να κάνει οποιαδήποτε επιλογή.
    στ) Πάντως δεν είχε στο μυαλό του το μαθητή ως ιδανικό αναγνώστη αλλά το μέσο αναγνώστη

    Ε.Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή