ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ και με ΑΧΜΕΣ !!!

Με κάποια σχετική καθυστέρηση, λίγο από ανειλημμένες υποχρεώσεις, λίγο από οκνηρία, μα το πιο πολύ από ... σκοπιμότητα, άφησα την ανάρτηση των "πρακτικών" της συνάντησης που πραγματοποιήσαμε στις 19 του Δεκέμβρη να την κάνω σήμερα ή αύριο στην εκπνοή του χρόνου, ώστε να δώσω και τις ευχές ως είθιστε. Για αύριο όμως, μέρα που η πόλη πλημμυρίζει με κάλαντα, έχω προγραμματίσει άλλα. Έτσι, λοιπόν, καταχωρώ τώρα τα πρακτικά, πλην όμως πρακτικά δεν υπάρχουν όχι γιατί η συνάντηση δεν έγινε, μα γιατί εγώ στις συναντήσεις πρακτικά δεν κρατώ και από τους άλλους που κρατούν κανείς δε μου 'χει στείλει!
Αντιλαμβάνομαι τον φόρτο των εργασιών τους, καθώς πρόκειται για ανθρώπους με έντονες πνευματικές δραστηριότητες που χρόνος δεν τους περισσεύει, γι' αυτό θα γράψω όσα από την κουβέντα μας, εκείνο το βροχερό βράδυ, μου έκαναν τη μεγαλύτερη εντύπωση.
Το θέμα μας ήταν, ως γνωστό, το βιβλίο του Andrew Crumey, το οποίο εμένα με είχε ενθουσιάσει και είχα ήδη κάνει δυο αναρτήσεις στο δικό μου blog, εδώ κι εδώ.
Νομίζω πως ο Crumey κατάφερε να δημιουργήσει ακριβώς αυτό το κλίμα που βρίσκεται στο θεωρητικό-επιστημονικό υπόβαθρο της ιστορίας που αφηγείται και δεν είναι άλλο από την άκρως γοητευτική κι απίστευτα ποιητική κβαντομηχανική!
Πιστός στους νόμους της κβαντικής φυσικής που θέλουν το χωροχρονικό συνεχές και τη διττή φύση των υποσωματιδίων, τα οποία άλλοτε ως κύμα κι άλλοτε ως σώμα υπάρχουν ταυτόχρονα παντού και μόνο παρατηρούμενα αποφασίζουν να λειτουργήσουν μονοσήμαντα, ο Crumey, αντλώντας, επί πλέον, ιδέες κι από τον Ίταλο Καλβίνο (βλέπε "αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης...") καταφέρνει να γράψει τρεις διαφορετικές ιστορίες, διαφορετικές τόσο στο χώρο και στο χρόνο όσο και στο ύφος. Οι ιστορίες όμως έχουν όλες έναν κοινό παρονομαστή: τον Τζον Ρίνγκερ! Ή μήπως τον Χάρυ Ντικ; Ή και τους δυο μαζί που όταν εστιάζεις πάνω τους γίνονται πότε ο ένας, πότε ο άλλος, ακριβώς όπως ένα υποσωμάτιο!!! χχχ. Τέλεια η σύλληψη του Crumey.
Αλλά αυτά, που γράφω τώρα εδώ, νομίζω πως σε γενικές γραμμές δεν έγιναν πλήρως κατανοητά στη συντροφιά μας, επειδή δεν έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες "αντικανονικές", μη γραμμικές αφηγήσεις. Είμαστε μάλλον συνηθισμένοι στη γραμμική αφήγηση, όπως είναι π.χ. η δομή της αρχαίας τραγωδίας, που πολλοί συγγραφείς μιμούνται και ηχούν ευχάριστα στα αυτιά και στα μάτια μας, γιατί δε μας αναγκάζουν να βγούμε από τον εγγενή τρόπο σκέψης μας, που μάλλον είναι ντετερμινιστικός, αλλά μπορεί και να μην είναι...

Βέβαια, η κουβέντα τράβηξε πολύ και οι διαφορετικές απόψεις περί λογοτεχνικότητας ή μη του Crumey αντιπαρατέθηκαν και διασταυρώθηκαν και ... γέμισαν, για μιαν ακόμη φορά, τις μπαταρίες μας, με αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο που πετυχαίνει μια καλή κουβέντα με τους συν-αναγνώστες! Πολύς λόγος έγινε και για την πιστότητα της μετάφρασης και την αδιαμφισβήτητη γνώση του αντικειμένου, αλλά και την ικανότητα του μεταφραστή, του Τεύκρου Μιχαηλίδη, που είναι ο συγγραφέας του μυθιστορήματος που επιλέξαμε για την επόμενη συνάντησή μας, στις 23 του Γενάρη, στο ίδιο μέρος, την ίδια ώρα...
Γι' αυτό, φίλες και φίλοι, όσοι σκοπεύετε να είσαστε κοντά μας εκείνο το Σάββατο και δεν έχετε ακόμη διαβάσει τον Αχμές, το γιο του φεγγαριού, για τον οποίον έχω ήδη γράψει κάτι εδώ, αρχίστε να τον διαβάζετε, για να έχουμε να λέμε :)

Πριν κλείσω να πω ότι η μεθεπόμενη συνάντηση μας, παρουσία του μεταφραστή του Μόμπιους Ντικ και του συγγραφέα του Αχμές του γιου του φεγγαριού, (από τις εκδόσεις Πόλις και τα δυο), θα γίνει στις 20 του Φλεβάρη!

Μέχρι τότε

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ

ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΤΟΣΕΣ ΑΠΑΛΑΥΣΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΟΥΛΕΣ

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΝΑΓΝΩΣΕΩΝ :):):)

με την αγάπη μου
Κατερίνα

ΤΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

"Το Σάββατο 21/11/2009 στο φιλόξενο χώρο της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Χαλκιδικής (Σβώλου 10) ξανανταμώσαμε, εγκαινιάζοντας και επισήμως την τρίτη χρονιά της λειτουργίας της Λέσχης μας με το βιβλίο του Adrew Crumey, Η αρχή του Nτ' Αλαμπέρ.
Ο Μάκης Καραγιάννης που είχε αναλάβει την παρουσίση του βιβλίου, έκανε μια σύντομη αναφορά στη ζωή του συγγραφέα και στη συνέχεια στην υπόθεση του έργου. Παράλληλα έθιξε θέματα που αφορούν τόσο την επιστημονική πλευρά του βιβλίου (οι Νόμοι του Νεύτωνα, η αρχή του Ντ' Αλαμπέρ, Διαφορικός Λογισμός, Θεωρία Σχετικότητας), όσο και τη λογοτεχνική, εστιάζοντας κυρίως στη μεταμοντέρνα τεχνική αφήγησης. Και, όπως ήταν αναμενόμενο, η συζήτηση στη συνέχεια "άναψε" με ερωτήσεις, θέσεις, αντιρρήσεις για θέματα σχετικά με: α) τη συμβολή του διαφωτισμού στην εξέλιξη της ευρωπαϊκής σκέψης, β) την αποτίμηση του ορθολογισμού τότε και σήμερα, γ) το επιστημολογικό πρόβλημα των Μαθηματικών, δ) την αστική κοινωνία του Παρισιού κατά την προεπαναστατική εποχή και το ρόλο των γυναικών, ε) την προσωπικότητα του ίδιου του Ντ' Αλαμπέρ, όπως αναδεικνύεται στο βιβλίο, και στ) το μεταμοντερνισμό και τον τρόπο γραφής του συγκεκριμένου μυθιστορήματος που φαίνεται ότι προκαλεί μια αμηχανία στο μη μυημένο αναγνώστη.

Κλείνοντας καταθέσαμε τη γνώμη μας για το αν μας άρεσε το βιβλίο ή όχι. Διαπιστώσαμε ότι οι γνώμες διίστανται και μάλλον έχει δίκιο τελικά ο Τεύκρος Μιχαηλίδης, ο μεταφραστής, που συνιστά στον αναγνώστη να γνωρίζει ότι : " [...] πιάνοντας το βιβλίο στα χέρια του εμπλέκεται σε μια πολυτάραχη διαδικασία αγάπης και μίσους, οργής και κατανόησης. Σε μια περιπέτεια που δεν τελειώνει στην τελευταία σελίδα του βιβλίου, όπως και δεν αρχίζει στη πρώτη." Για το ίδιο μας βεβαίωσε και ο Γιάννης Σουλτανίδης, που έχει αναλάβει την παρουσίαση του επόμενου βιβλίου"

--------------------------------------------------------------------------------------------
Θέλω να ευχαριστήσω την κα Ε.Χ. που είχε την ευγένεια να κρατήσει τα πρακτικά από τη συνάντηση, ώστε να τα αναρτήσω εδώ, για να ενημερωθούν όσοι φίλοι της Λέσχης δεν ήταν παρόντες.
Εύχομαι σε όλους να είναι καλά και να ανταμώσουμε στις 19 του Δεκέμβρη, με το καταπλητκτικό "Μόμπιους Ντικ", επίσης του A. Crumey, για το οποίο θα συμφωνήσω με τον Γιάννη Σουλτανίδη, πως είναι ακριβώς όπως το "Η αρχή του Ντ' Αλαμπέρ" όσον αφορά στην πολυτάραχη διαδικασία αγάπης-μίσους, που είναι διάχυτη από την αρχή μέχρι το τέλος του βιβλίου ή, για να είμαι ακριβής, δεν περιορίζεται στις σελίδες του βιβλίου, προχωράει πολύ πριν και πολύ μετά από αυτές με την ίδια ακριβώς ελαφρότητα που το δίπολο "αγάπη-μίσος" γίνεται συνώνυμο της ζωής μας.

ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ

Το προηγούμενο Σάββατο, στη συνάντηση που πραγματοποιήσαμε όπως είχαμε προγραμματίσει, συζητήσαμε σχετικά με τα βιβλία που θα διαβάσουμε τη φετινή χρονιά.
Οι προτάσεις που έγιναν για τη θεματική των βιβλίων ήταν τρεις εξίσου ενδιαφέρουσες και δυσκολευτήκαμε να καταλήξουμε, με αποτέλεσμα να βρούμε μια "συνισταμένη" των δύο εκ των τριών που είχαν ,, μεταξύ τους και μια κάποια συνάφεια. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να ξεκινήσουμε με δυο βιβλία του Adrew Crumey. Έτσι η επόμενη συνάντηση μας ορίστηκε για το Σάββατο στις 21 του Νοέμβρη, με θέμα συζήτησης το βιβλίο του Adrew Crumey, "Η αρχή του ντ’ Αλαμπέρ", εκδόσεις Πόλις, ενώ η μεθεπόμενη για τις 19 του Δεκέμβρη με το βιβλίο "Μέμπιους Ντικ", του ίδιου, σε μετάφραση Τεύκρου Μιχαηλίδη.

"Η αρχή του ντ' Αλαμπέρ" είναι ένα μυθιστόρημα στο οποίο: " το θέμα είναι η σύγκρουση που όλοι βιώνουμε ανάμεσα στο μυαλό και την καρδιά, ανάμεσα στον ορθολογισμό και το συναισθηματισμό." όπως λέει ο ίδιος ο Crumey, σε μια εκτενή συνέντευξη του γύρω από το συγκεκριμένο βιβλίο, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Είναι ένα γοητευτικό μυθιστόρημα, που έχω ήδη διαβάσει, αλλά πολύ ευχαρίστως θα διαβάσω πάλι,για τις ανάγκες της Λέσχης!
Εύχομαι σε όλους τους φίλους: καλή ανάγνωση και στο επανιδείν.

Αγαπητά μέλη της Λέσχης μας

με μεγάλη χαρά σας ανακοινώνουμε ότι το Σάββατο 17/10, στις 6.30 το απόγευμα θα πραγματοποιήσουμε την πρώτη φετινή συνάντησή μας στο Cafe Del' Arte, στο Βασιλικό Θέατρο.

Ο σκοπός της συνάντησής μας, πέρα από το να πιούμε τον καφέ μας, είναι να προτείνουμε τα βιβλία που θα διαβάσουμε και θα παρουσιάσουμε στη διάρκεια των μηνιαίων μας συναντήσεων, να συναποφασίσουμε για τους συγγραφείς που θα καλέσουμε, καθώς επίσης και για τον χώρο που θα επιλέξουμε για τις συναθροίσεις μας. Ελπίζουμε πως θα είσαστε και φέτος όλοι εκεί.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝ ΤΟΥ LOGICOMIX ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ ΜΑΣ

Οι φωτογραφίες είναι από τη ΣΤΕΡΕΩΣΗ, όπου η λέσχη μας την προηγούμενη Κυριακή 29/03, είχε την χαρά να φιλοξενήσει δύο από τους δημιουργούς του LOGICOMIX, τον Απόστολο Δοξιάδη και τον Αλέκο Παπαδάτο και να συζητήσει εκτενώς μαζί τους για το "γραφικό μυθιστόρημα" που είχαμε ήδη διαβάσει και συζητήσει μεταξύ μας σε προηγούμενη συνάντηση.

"ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ" ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ Ο7/03/09

Στην τελευταία μας συνάντηση, που, όπως ήδη έγραψα, πραγματοποιήθηκε στον όμορφο χώρο της Σχολής Φωτογραφίας "Στερέωση", το θέμα συζήτησης ήταν το Graphic Novel, με τίτλο LOGICOMIX, που υπογράφουν ο Απόστολος Δοξιάδης και ο Χρίστος Παπαδημητρίου, σε σχέδιο του Αλέκου Παπαδάτου. Στη διάρκεια της συνάντησης η Φιλοθέη Κολίτση, φιλόλογος, σημείωνε στο τετράδιο της διάφορα σχόλια, τα οποία της ζήτησα να μου στείλει για να τα αναρτήσω στο blog της λέσχης μας. Η Φιλοθέη, είναι νέο μέλος, (ήρθε στη λέσχη για πρώτη φορά στη συνάντηση του Γενάρη), αλλά επειδή ασχολείται με τη Λογοτεχνία εγκλιματίστηκε από την αρχή κι από την πλευρά του φιλολόγου έκανε τις παρεμβάσεις της και στις δύο συναντήσεις που παραβρέθηκε.
Παραθέτω λοιπόν το κείμενο της, όπως μου το έστειλε, αφού πρώτα την ευχαριστήσω που συμβάλλει στο σκοπό ύπαρξης του blog.

Απόστολος Δοξιάδης & Χρίστος Παπαδημητρίου, Logicomix (2008)

Θεσσαλονίκη, Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης «Ζεύξις» συναντήθηκαν στις 7 Μαρτίου 2009 και συζήτησαν το γραφικό μυθιστόρημα Logicomix των Απόστολου Δοξιάδη & Χρίστου Παπαδημητρίου. Η ανταπόκριση των διαφόρων αναγνωστών στο έργο ήταν ποκίλη και οι απόψεις που διατυπώθηκαν διαφορετικές, έως αντικρουόμενες:
• Σε ποιον απευθύνεται το Logicomix; Στους μυημένους αναγνώστες ή σε κάποια φρέσκα μυαλά; Σε μικρούς ή σε μεγάλους ή και στους δύο;
• Έχουμε ένα κόμικ πάνω σε ένα βαρύ θέμα, το οποίο προσπαθεί να το εκλαϊκεύσει και να το κάνει εύπεπτο
• Πρόκειται κυρίως για μια βιογραφία του Ράσελ και όχι για μια Ιστορία των Μαθηματικών
• Δίνει την εντύπωση της βιογραφίας του Ράσελ, αλλά δεν είναι. Η βιογραφία του Ράσελ είναι το όχημα που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς για να δείξουν κάτι άλλο: την περιπέτεια της Λογικής και την Ιστορία της θεμελίωσης των Μαθηματικών. Κάνουν μια τιτάνια προσπάθεια να φέρουν τον αναγνώστη κοντά στους Λογικούς επιστήμονες.
• Στο κείμενο υπάρχουν παράλληλες διαδρομές: η τραγωδία, ο πόλεμος, η αναζήτηση
• Εδώ βλέπουμε τι γίνεται όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα πάνω από τις δυνάμεις του
• Είναι πολύ πρωτότυπο
• Πολλά σημεία του έργου είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα (πχ η παρουσιάση της θεωρίας των συνόλων)
• Είναι αδόκιμο, με κενά στην κατασκευή του, έπρεπε να είχε δουλευτεί περισσότερο
• Δε χρειάζεται να κάνει κανείς μια κριτική (φιλολογική, θεωρητική) ανάγνωση, καθώς ο συγγραφέας γράφει για τον εαυτό του. Σημασία έχει τι αντίκτυπο έχει το κείμενο στον αναγνώστη

ΗΡΩΑΣ
• Το κείμενο αυτό ασχολείται με τον αποκλίνοντα ήρωα, πράγμα που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον
• Ο μαθηματικός είναι άτομο ιδιόρρυθμο, με έμμονες ιδέες και μεγάλη δημιουργικότητα, που βρίσκεται στα όρια της γνώσης, στη σκοτεινή περιοχή
• Παλαιότερα η τρέλα θεωρούνταν το τίμημα της δημιουργίας
Εδώ η τρέλα είναι προϋπόθεση της δημιουργίας
• [Ωστόσο, υπάρχουν και φυσιολογικοί νομπελίστες ή μεγάλοι επιστήμονες]

Φιλοθέη

Το μόνο που θα ήθελα να σημειώσω είναι πως όπως η ανάγνωση ενός βιβλίου έχει να κάνει με την οπτική του αναγνώστη, έτσι ακριβώς και η συμμετοχή σε μια λέσχη έχει να κάνει με την "ακουστική" του καθενός που συμμετέχει. Παρόλο που ήμουν δίπλα στη Φιλοθέη εκείνο το απόγευμα, νομίζω πως άκουσα διαφορετικά πράγματα ή μπορεί να άκουσα και τα ίδια στα οποία όμως απέδωσα τα δικά μου-τελείως διαφορετικά -νοήματα!
Άλλωστε, όπως έχει πει κι ο Χέρμαν Έσσερ :
"το μόνο αληθινό μέρος μιας ιστορίας είναι εκείνο που πιστεύει αυτός που την ακούει."

Το Σάββατο, στις 7 του Μάρτη, στις 7.00 μμ, συναντηθήκαμε στον όμορφο χώρο της Σχολής Φωτογραφίας "Στερέωση", για να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας γύρω από το LOGICOMIX!
Η αλήθεια είναι πως αρκετά από τα μέλη της λέσχης απουσίαζαν είτε λόγω των ιώσεων που πλήττουν αυτήν την περίοδο τον κόσμο είτε επειδή συνόδευαν μαθητικές εκδρομές που είναι αυξημένες Μάρτη μήνα, κυρίως δε "η επίσκεψη στη Βουλή".
Έτσι ήμασταν μόνο 17, αλλά παρά τον μικρό αριθμό συμμετεχόντων και πάλι δεν προλάβαμε να εκφράσουμε όλοι τη θέση μας,τουλάχιστον όχι όσο αναλυτικά κι εμπεριστατωμένα θα θέλαμε. Διαφωνήσαμε αρκετά σε θέματα όπως: ποιος ήταν ο στόχος του συγγραφέα και τι ήθελε να πετύχει ο Απόστολος Δοξιάδης κάνοντας κόμικ με ένα θέμα τόσο δύσκολο και σύνθετο, όπως η κρίση στα θεμέλια των Μαθηματικών.
Κάποιοι διατύπωσαν την άποψη πως το LOGICOMIX θα μπορούσε να θεωρηθεί μια βιογραφία του Μπέρναρντ Ράσελ, κάτι που εμένα τουλάχιστον με βρήκε τελείως αντίθετη, επειδή νομίζω πως αυτό το αυτοαναφορικό, σύνθετο και συνάμα πρωτότυπο δημιούργημα κινείται σε τέσσερα παράλληλα επίπεδα,που όλα είναι διακριτά μεταξύ τους και συγκλίνουν σε κάποια μορφή τραγικότητας ή έστω σε κάποια μορφή μιας εναγώνιας αναζήτησης...
Αλλά, το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να μην υπεισέλθω τώρα σε λεπτομέρειες σχετικά με τη δική μου προσέγγιση, παρά να περιμένω αφενός τα σχόλια των υπόλοιπων μελών και αφετέρου την επίσκεψη του ίδιου του συγγραφέα που -σύμφωνα με το ισχύον πρόγραμμα- θα γίνει στο τέλος του μήνα. Άλλωστε θα πρέπει να...βγούμε έξω από το LOGICOMIX, για να καταφέρουμε να μιλήσουμε σχετικά με αυτό, επειδή, όσο παραμένουμε πιστοί στη γραφή του, τη γλώσσα του και τη σκέψη του, αδυνατούμε να συλλάβουμε το νόημά του...

Τα σχόλια για τη συνάντηση που πραγματοποιήσαμε θα αναρτηθούν σύντομα,

καθώς και η εισήγηση την οποία έκανε η κα Γερακίνα Μυλωνά.
Μέχρι τότε αναρτώ κάποιες από τις πολλές φωτογραφίες που τραβήξαμε, λόγω των γενεθλίων μου, που είχα τη χαρά να γιορτάσω με τα αγαπητά μέλη της λέσχης

Θα ήθελα όμως να πω πως το βιβλίο του Απόστολου Δοξιάδη, "από την παράνοια στους αλγορίθμους..." αποδεικνύεται όντως ανεξάντλητο, αφού αποφασίσαμε να συνεχίσουμε και να συνεχίσουμε και να...

Στην αυριανή μας συνάντηση -Σάββατο 24/01-, θα ολοκληρώσουμε τη συζήτηση για το πολυδιάστατο βιβλίο, "Από την παράνοια στους αλγορίθμους..." και θα αρχίσουμε τη συζήτηση γύρω από το πολυσυζητημένο πια LOGICOMIX.
Αν πατήσεις στο google τη λέξη "LOGICOMIX" θα δώσει περισσότερα από 52.000(!!!) αποτελέσματα, ένα βιβλίο που κυκλοφόρησε μόλις τρεις μήνες πριν.
Δεν υπάρχει νομίζω blog, λέσχη ανάγνωσης, περιοδικό, εφημερίδα που να μην έχει ασχοληθεί με αυτό. Γι' αυτό κι εμείς, ως λέσχη ανάγνωσης, θα καθίσουμε σήμερα το απόγευμα ημικυκλικά - όπως σε κάθε συνάντηση - και θα συζητήσουμε, καθώς θέλουμε να έχουμε ιδίαν γνώμη κι άποψη. Θα κρατήσουμε τα "πρακτικά" της λέσχης και θα τα αναρτήσουμε για όσα μέλη -κυρίως λόγω ΑΣΕΠ - δεν παραβρεθούν σ' αυτή τη συνάντηση.

Καλή επιτυχία!