Παραθέτω λοιπόν το κείμενο της, όπως μου το έστειλε, αφού πρώτα την ευχαριστήσω που συμβάλλει στο σκοπό ύπαρξης του blog.
Απόστολος Δοξιάδης & Χρίστος Παπαδημητρίου, Logicomix (2008)
Θεσσαλονίκη, Σάββατο 7 Μαρτίου 2009
Θεσσαλονίκη, Σάββατο 7 Μαρτίου 2009
Τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης «Ζεύξις» συναντήθηκαν στις 7 Μαρτίου 2009 και συζήτησαν το γραφικό μυθιστόρημα Logicomix των Απόστολου Δοξιάδη & Χρίστου Παπαδημητρίου. Η ανταπόκριση των διαφόρων αναγνωστών στο έργο ήταν ποκίλη και οι απόψεις που διατυπώθηκαν διαφορετικές, έως αντικρουόμενες:
• Σε ποιον απευθύνεται το Logicomix; Στους μυημένους αναγνώστες ή σε κάποια φρέσκα μυαλά; Σε μικρούς ή σε μεγάλους ή και στους δύο;
• Έχουμε ένα κόμικ πάνω σε ένα βαρύ θέμα, το οποίο προσπαθεί να το εκλαϊκεύσει και να το κάνει εύπεπτο
• Πρόκειται κυρίως για μια βιογραφία του Ράσελ και όχι για μια Ιστορία των Μαθηματικών
• Δίνει την εντύπωση της βιογραφίας του Ράσελ, αλλά δεν είναι. Η βιογραφία του Ράσελ είναι το όχημα που χρησιμοποιούν οι συγγραφείς για να δείξουν κάτι άλλο: την περιπέτεια της Λογικής και την Ιστορία της θεμελίωσης των Μαθηματικών. Κάνουν μια τιτάνια προσπάθεια να φέρουν τον αναγνώστη κοντά στους Λογικούς επιστήμονες.
• Στο κείμενο υπάρχουν παράλληλες διαδρομές: η τραγωδία, ο πόλεμος, η αναζήτηση
• Εδώ βλέπουμε τι γίνεται όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα πάνω από τις δυνάμεις του
• Είναι πολύ πρωτότυπο
• Πολλά σημεία του έργου είναι ιδιαίτερα επιτυχημένα (πχ η παρουσιάση της θεωρίας των συνόλων)
• Είναι αδόκιμο, με κενά στην κατασκευή του, έπρεπε να είχε δουλευτεί περισσότερο
• Δε χρειάζεται να κάνει κανείς μια κριτική (φιλολογική, θεωρητική) ανάγνωση, καθώς ο συγγραφέας γράφει για τον εαυτό του. Σημασία έχει τι αντίκτυπο έχει το κείμενο στον αναγνώστη
ΗΡΩΑΣ
• Το κείμενο αυτό ασχολείται με τον αποκλίνοντα ήρωα, πράγμα που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον
• Ο μαθηματικός είναι άτομο ιδιόρρυθμο, με έμμονες ιδέες και μεγάλη δημιουργικότητα, που βρίσκεται στα όρια της γνώσης, στη σκοτεινή περιοχή
• Παλαιότερα η τρέλα θεωρούνταν το τίμημα της δημιουργίας
Εδώ η τρέλα είναι προϋπόθεση της δημιουργίας
• [Ωστόσο, υπάρχουν και φυσιολογικοί νομπελίστες ή μεγάλοι επιστήμονες]
Φιλοθέη
Το μόνο που θα ήθελα να σημειώσω είναι πως όπως η ανάγνωση ενός βιβλίου έχει να κάνει με την οπτική του αναγνώστη, έτσι ακριβώς και η συμμετοχή σε μια λέσχη έχει να κάνει με την "ακουστική" του καθενός που συμμετέχει. Παρόλο που ήμουν δίπλα στη Φιλοθέη εκείνο το απόγευμα, νομίζω πως άκουσα διαφορετικά πράγματα ή μπορεί να άκουσα και τα ίδια στα οποία όμως απέδωσα τα δικά μου-τελείως διαφορετικά -νοήματα!
Άλλωστε, όπως έχει πει κι ο Χέρμαν Έσσερ :
"το μόνο αληθινό μέρος μιας ιστορίας είναι εκείνο που πιστεύει αυτός που την ακούει."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου